"Leiden? Daar is niets mis mee zolang je een ander maar niet schaadt!"
Dat mensen consensus zoeken en elkaar daarin vinden, ongeacht de schadelijke effecten voor het individu, blijkt zelfs ELK doel te heiligen.
Ook in het blog artikel "Voeding is MEER dan alleen eten en drinken" komt naar voor dat wat je zelf opzoekt, te maken heeft met elkaar voeden.
Dit is geen "opvoeden" maar consensus zoeken en elkaar opzoeken wanneer je "gelijk" in twijfel wordt gebracht door een ander.
Hoe je iemand voed heeft wel degelijk invloed op je omgeving. Je schaadt mensen als zij niet op de hoogte zijn van wat jij over hun te vertellen hebt, zonder dat zij daarvan bewust zijn dat jij dat doet. Het ontstaan van groeperingen gebeurt precies op voornoemde manier. Eendracht maakt macht op de geniepige (vuile) manier.
IK HEBT GELIJK, DUS DIE ANDER HEEFT ONGELIJK!
Dus als jou "zogenaamde" gelijk aangevochten wordt dan is het misschien wel handig medestanders te zoeken.
Dan ben je "sociaal" goed bezig want je doet het voor het grotere "GOED" (jouw "goed" wel te verstaan). Hooligans denken er echter net zo over als het over de 'club' gaat die zij aanhangen, en ook dat is een "sociale" omgeving. Weet de tegenhanger iets van die snode plannen? Nee waarschijnlijk niet, want alles gebeurt uit consensus van mensen die het met elkaar eens zijn en elkaar daarin "voeden". Goed of slecht maakt in dit geval niet uit en "De tegenpartij weet niet wat hen gaat overkomen, let maar eens op wij zullen weleens laten zien wie we zijn, want wij laten niet met ons spelen."
Dit soort van gedrag mag ook ik meemaken in zogenaamde "sociale" omgevingen.
"Zolang het doel de middelen heiligt en het achter de rug om gebeurt van degene waarover het gaat, dan is daar niets mis mee, toch?"
Als je dit aan mij vraagt, dan kan ik daar wel antwoordt op geven hoor. Deze praktijken worden uitgevoerd door mensen die "sociaal" een vorm geven die voor zichzelf belangrijk is, niet voor de groep. Die gelijk willen hebben en zieltjes willen winnen om het gelijk aan hun kant te krijgen, lukt het niet linksom dan maar rechtsom. Sommigen werken zich daarmee op als "vooraanstaande" persoon waar anderen naar opkijken zonder dat deze weten wie die persoon voorstelt of vanuit welke motieven dit gebeurt (zichzelf dus indekken of zichzelf over de rug van een ander omhoog werken). Dit zijn de zogenaamde `wolven in schaapskleren`, die op een gegeven moment "vooraanstaande" personen worden. Wat gezien wordt als "sociaal" in een groep kan ontstaan door een "asociaal" uitgangspunt van een individu die een groep vormt (consensus zoeken door zieltjes te winnen, over hun zogenaamde gelijk en hiervoor achterklap als middel gebruiken).
Lees over vooraanstaande personen eventueel het blog artikel "Mindset-Overtuigingen-Vooraanstaande Personen"
Weinig gedrag is onbekend en alles kan weerlegd worden. Ik heb NIETS met psychologie omdat het geen wetenschap is, maar dat wil nog niet zeggen dat gedragingen van mensen mij niet interesseren en dat deze te weerleggen zijn door observatie van ('simpel') gedrag.
We willen allemaal iets te zeggen hebben ofwel controleren/omvatten wat er rondom ons gebeurt (heersen, beheersen en/of overheersen). Echter, als onze vermeende "goedheid" aan de kaak word gesteld en/of daaraan word getwijfeld dan kan het het zijn dat we ons gaan gedragen als een "wolf in schaapskleren" ofwel asociaal gedrag wat dus een zogenaamde sociale grondslag heeft. Eenmaal die weg ingeslagen en zieltjes verzameld is er geen weg meer terug. Je 'moet', ondanks dat je wroeging hebt, die farce volgen, anders val je van het geloof af wat je bij anderen gecreëerd hebt. Samen staan we sterk, krijgt dan een wrange nasmaak. Dit gebeurt vaker dan je denkt.
Ben je beter af alleen in bovenstaand geval, of hang je liever zulke "sociale" groepen aan?
Er zijn altijd meerdere keuzes mogelijk, verzint eer ge begint, Burst Your Bubble!
ISSUE? BURST YOUR BUBBLE! (Website)
Burst Your Bubble is door mij ontwikkeld om je online de mogelijkheid te geven, jouw unieke geval te gaan beschrijven vanuit eigen beleving en bewoording.
- Je kunt beschrijven wat je wilt, daarvoor de tijd nemen en je kan tussentijds evalueren wat je hebt geschreven.
- Je stuurt het verhaal pas op wanneer je ervan overtuigd bent dat je precies dat zegt, wat in je zit. Op deze manier ontstaat het aanpakken van jouw unieke probleem, door gaandeweg te ontdekken waar jou knelpunt zit, zonder dat iemand je ziet of met zijn/haar aanwezigheid je beïnvloed, zodat je dus óók jou emoties de vrije loop kan laten.
- Reflectie door mij vindt plaats op wat jij hebt geschreven.
- Een herhaling vindt plaats zolang je er niet aan uit bent. (Je start dus weer bij punt 1.)
