De schreeuw om aandacht d.m.v. bezittingen vs Onbaatzuchtigheid

De schreeuw om aandacht d.m.v. bezittingen (status, uiterlijk, vaardigheden, (klein)kinderen, enz.)

Mensen zoeken hun identiteit liever buiten zichzelf, ten overstaan van anderen, dan in zichzelf.

Lekker belangrijk of jij slaagt, een zaak hebt, succesvol bent, blij bent of wat dan ook wat je naar buiten uitschreeuwt om maar aandacht te krijgen?

Als je naar voornoemde kijkt dan gaat het erover dat je de buitenwereld ‘wilt’ laten zien hoe goed het je gaat of hoe mooi of ‘goed’ je wel niet bent en/of wat je allemaal hebt (bezittingen)!

Maar hoe je je diep van binnen voelt of werkelijk bent komt niet, of zelden, aan de orde, dus bvb dat je eenzaam bent, diep verdrietig bent, incompleet bent, enz. (bvb door het verlies van een dierbare (door dood of (onvrijwillige) vervreemding).

Ik persoonlijk laat weten waar ik mee zit en wat ik vind, dat kun je terugvinden in mijn blogartikelen.

Als alle mensen dat nu eens deden, het niet buiten zichzelf te zoeken maar in zichzelf, dan zou de wereld gebaseerd zijn op waarheden en niet op list en bedrog zoals het nu is.

List en bedrog is het ook als je jezelf rooskleuriger voordoet als dat dingen nu eenmaal zijn. Een masker op is dan het gevolg alsook het uitdragen daarvan naar de buitenwereld die jou daarop roemt.

Dat de wereld niet zit te wachten op wie jij werkelijk bent of hoe jij je werkelijk voelt, getuigd, als voorbeeld, hoe wij massaal ons dagelijkse rollenspel (moeten) spelen om aan ons geld te komen.

Ook dat 'woordlessen' (studies uit dwang) belangrijker gevonden worden dan ervaringen door een beroep UIT PASSIE uit te oefenen ('passie vanuit levenslessen').

‘De wereld op zijn kop’ is door bovengenoemde een realiteit en dat uit zich in “fake”.

Onderlinge partnerschappen en toenaderingen onderling zijn hierdoor gebaseerd op VOORWAARDELIJKHEID. Alles is gebonden aan regels, wetten en verplichtingen.

Dit niet alleen op maatschappelijk maar ook op individueel niveau (partnerschappen en huwelijk). Je hoort er alleen bij als je doet wat je voorgeschoteld of opgedrongen wordt en/of wat er van je verwacht wordt (conditionering).

Je mag jezelf niet zijn, je mag je ware inborst niet tonen want dat is niet positief, niet vrolijk, niet gezellig of wat dan ook wat hiermee gepaard gaat.

Dagelijks een masker op, laat je doen wat de buitenwereld van je verwacht te doen. Of je daar ongelukkig door bent of blijft, daar heeft iedereen het schijt aan. En jij hebt daardoor ook het schijt aan waar het anderen betreft, want zo werkt het nu eenmaal, want zo gaan we met elkaar om en dat is vastgesteld in regels (ook ongeschreven regels) en zo hoor je je te gedragen.

Daardoor ontstaat dat je jezelf mooier of blijer voordoet dan je (werkelijk) bent, bvb door je status en rijkdom (bezittingen) te tonen aan de buitenwereld, ondanks hoe slecht het je dan ook innerlijk vergaat.

Dat dit een realiteit is, is wat velen niet (willen) weten of wegwuiven als futiliteiten, je moet immers mee met de ‘RATrace’. Ja, ratten zijn velen al geworden en deze denken dat ze roomser zijn dan de paus en dat niemand hen in de gaten heeft. Ik herken ze, doorzie ze en laat hen in die waan als ik ze ontmoet of met ze spreek.

Sommigen die ik, na Burst Your Bubble sessies, erop attent gemaakt en aangetoond heb dat ik ze doorzie, haken terstond af. Zulke personen laat ik daarna dan ook links liggen, vooral omdat deze aangeven, of laten zien, dat ze roomser (denken te) zijn dan de paus. Daartegen is geen kruid gewassen. Vooral zulke personen leven constant in een zelfgemaakte "fake" wereld en hebben constant een masker op. Ik heb dan ook medelijden met de mensen die zij meeslepen in hun valkuilen en die de dupe worden van de gedragingen en controle van deze personen. Het zijn voornamelijk vrouwen die dit bedrijven.

Kan jij het aan “To Burst Your Bubble” draait jou wereld om bezit of onbaatzuchtigheid?

Ik weet het voor mij inmiddels wel, ook wat me blijer maakt!