People who need people, mensen die mensen nodig hebben.
Nee, niet vrouwen voor vrouwen / mannen voor mannen.
Maar MENSEN voor elkaar, ongeacht kleur, ras, leeftijd, uiterlijk of wat dan ook.
Maar MENSEN voor elkaar, ongeacht kleur, ras, leeftijd, uiterlijk of wat dan ook.
Oproepen van en aan elkaar door groeperingen zorgen voor tweedeling. Als je dat niet begrijpt dan ben je waarschijnlijk een aanhanger van een groepering en doe je hetzelfde.
Ik, als einselgänger, kijk `dikwijls` raar naar mensen
die naar aanvulling zoeken bij, met en over elkaar, daarbij er alles voor doen
om maar bij elkaar in de belangstelling te staan en om die reden een band creëren.
Leuk, aardig zo een community die elkaar nodig heeft om te kunnen (over)leven.
Dit komt voort uit, samen zijn we sterk, dit is “onze”
groep en we horen bij elkaar omdat we elkaar stroop aan de kont smeren, over
enthousiast zijn en zo mensen aan onze kant hebben.
Eendracht maakt macht, samen zijn we sterk, alleen
stellen we niets voor!
Wow wat een uitspraak Mattie!
Misschien wel, maar ik krijg dikwijls bij groeperingen een ”unheimisch gefühl“, omdat het er zó slijmerig en duimendik bovenop ligt, dat het er vanaf druipt. Dit laat ook zien dat velen afhankelijk zijn van anderen, en daardoor niet zonder kunnen. Herken je dit misschien?
Misschien wel, maar ik krijg dikwijls bij groeperingen een ”unheimisch gefühl“, omdat het er zó slijmerig en duimendik bovenop ligt, dat het er vanaf druipt. Dit laat ook zien dat velen afhankelijk zijn van anderen, en daardoor niet zonder kunnen. Herken je dit misschien?
Als ik mezelf zou aansluiten bij zo’n “groep” dan zou ook
ik niet mezelf kunnen zijn, niet onafhankelijk maar afhankelijk zijn, dus
ook van de meningen van de anderen in de groep.
Ik zou ook niet kunnen schrijven wat ik nu schrijf omdat
ik dan tegen de saamhorigheid van de groep in zou gaan. Sommigen denken/menen
echter dat zij over mijn meningen en/of schrijven iets kunnen zeggen of
proberen hun invloed daarover aan te wenden in groepen waarin ik laveer.
De titel van dit blog artikel is “People who need
people”, dat klopt en dat geldt dus ook voor mij. Maar er is ´meer´ dan
groepen. “Everywhere there’s fruit to to bear”.
Laveren is, voor mij, een manier om met anderen contact te
leggen, maar toch mezelf te blijven.
“What
keeps you at bay?”
In het Nederlands: “Wat houd je op één plek?”
In het Nederlands: “Wat houd je op één plek?”
Hiermee is gelijk gezegd dat veel mensen niet verder
komen dan ze zouden willen, omdat ze opgeslokt worden door een groep, of
groeperingen die zij aanhangen, die niets opleveren of geen noodzakelijke
veranderingen teweeg ‘kunnen” brengen om ZELF verder te kunnen. Ook mensen die
zelf een groep hebben gecreëerd horen daaronder.
“People who need people”, krijgt een wrange nasmaak als
het om het gelijk krijgen draait, ofwel een vorm van “Ik ben er voor jou, als
jij er maar voor mij bent”.
Als dit op een positieve of plausibele manier gebeurt dan is daar niets mis mee.
Als dit op een positieve of plausibele manier gebeurt dan is daar niets mis mee.
Voorbeeld, je helpt iemand die jou geholpen heeft, en als
dit onderling voor beiden ten goede is gekomen, dan is daar niets mis mee. Maar
als je “dekking” zoekt bij anderen uit een groep, om jou te steunen of
vergoelijken, bvb in minder mooie uitspraken/zaken die eigenlijk het daglicht
niet kunnen verdragen, dan is dat verwerpelijk.
Ook DAT gebeurt in groepen waardoor “samen staan we
sterk” een heel andere, nare en verwerpelijke uitwerking krijgt! Dit gebeurt
lokaal en globaal. En dat soort gedrag is wat de wereld kapot maakt. Alles mag
en kan, zolang het middel maar het doel heiligt. Het doel kan nobel zijn,
echter de middelen daartoe dikwijls niet!
Bedenk als je dit leest en je bent er jezelf van bewust,
hoe jij daarmee omgaat als het je “uitkomt”(met steun van jou groep), maar ook
dat dit ook JOU kan overkomen.
Want, hoe zou jij het beleven, voelen en/of hoe verzet jij jezelf als iets collectief (met steun vanuit een andere groep) TEGEN jou gericht is, (al of niet terecht)?
Het resultaat is hetzelfde voor jou als voor een ander.
Want, hoe zou jij het beleven, voelen en/of hoe verzet jij jezelf als iets collectief (met steun vanuit een andere groep) TEGEN jou gericht is, (al of niet terecht)?
Het resultaat is hetzelfde voor jou als voor een ander.
Als jij een ander iets aandoet (met steun van je groep),
dan voelt dat voor jou hetzelfde als een ander jou iets aandoet (met steun van
zijn/haar groep).
Dit is een blinde vlek waar bijna niemand mee bezig is, zolang ze er maar mee wegkomen en het een ander betreft.
Ook ik heb mensen nodig, maar ik heb geen groeperingen
nodig die te pas en te onpas voor mij klaar staan om zodoende mijzelf te bewijzen
of belangrijk te voelen. De wereld is een reflectie van mijzelf.
Burst Your Bubble en sta eens stil dat “People who needs
people” positief en negatief gebruikt en uitgelegd kan worden en ook een idem
dito uitwerking kan hebben.
ISSUE? BURST YOUR BUBBLE! (Website)
Burst Your Bubble is door mij ontwikkeld om je online de mogelijkheid te geven, jouw unieke geval te gaan beschrijven vanuit eigen beleving en bewoording.
- Je kunt beschrijven wat je wilt, daarvoor de tijd nemen en je kan tussentijds evalueren wat je hebt geschreven.
- Je stuurt het verhaal pas op wanneer je ervan overtuigd bent dat je precies dat zegt, wat in je zit. Op deze manier ontstaat het aanpakken van jouw unieke probleem, door gaandeweg te ontdekken waar jou knelpunt zit, zonder dat iemand je ziet of met zijn/haar aanwezigheid je beïnvloed, zodat je dus óók jou emoties de vrije loop kan laten.
- Reflectie door mij vindt plaats op wat jij hebt geschreven.
- Een herhaling vindt plaats zolang je er niet aan uit bent. (Je start dus weer bij punt 1.)
